Objecten via functies

Het onderstaande beschrijft een "functionele" manier om objecten te maken. Deze aanpak is ontleend aan een beschijving van Douglas(?) Crockford (zie YouTube video). Hij noemt dit ook wel "class-less objects".

Het typische voorbeeld is:

function constructor(spec) {
  var
    that = anotherConstructor(spec),
    member,
    method = function () {
      // use that, member, method(s)
    };

  that.method = method;  
  return that;    
}

Ik zou spec eerder pars noemen: het zijn de parameters van de constructor.

Voordelen van deze aanpak

• de toestand van het object bestaat uit de lokale variabelen van de constructor: deze zijn alleen bereikbaar via de methods van het resultaat-object.
• je kunt de toegang tot de toestand zo precies regelen als je wilt.
• je kunt in de constructor hulpfuncties definiëren die toegang hebben tot de toestand en tot de andere functies en methodes. Deze hulpfuncties zijn niet bereikbaar buiten de constructor.

Voorbeeld:

function newCounter(spec) {
  var
    initialValue = spec.value !== undefined ? spec.value : 0,
    value = initialValue;

  return {
    up: function () { value += 1; },
    down: function () { value -= 1; },
    value: function () { return value; },
    reset: function () { value = initialValue; }
  };
}

var myCounter = newCounter({value:10});

(Dit is weer een voorbeeld van het gebruik van anonieme functies: zo'n korte notatie heeft zeker zijn voordelen.)

Nadelen van deze aanpak:

• ruimte (bytes): je hebt te maken met tenminste twee objecten: (i) het activation object van de constructor; (ii) het resultaat-object met de methods. Daar komt eventueel nog het pars-object bij.
• er is geen sprake van inheritance?

Hoe realiseer je in dit geval inheritance? Hoe kun je gemeenschappelijk gedrag onderbrengen?

Dit blijkt uit het allereerste voorbeeld: zie het gebruik van otherConstructor.

function makeGameObject(spec){
}

function makeBall(spec){
}

Wat zijn typische voorbeelden van inheritance?

• grafisch object: hierbij gaat het onder andere om de virtuele functies: elk grafisch object heeft een draw functie; bij het samenstellen van een grafische object uit andere objecten hoef je geen case-analysis te doen.
  • dit is grotendeels een kwestie van afspraak: je kunt er altijd voor zorgen dat een grafisch object een draw functie heeft.
  • maar het helpt als de taal het maken van afspraken ondersteunt - en waarschuwt als je je er niet aan houdt.

Er zijn veel voorbeelden van patronen die je met objecten (en functies) vorm kunt geven.

Ik begrijp dat in de volgende versie van JavaScript de constructie: {abc: abc, def: def, ...} afgekort kan worden tot: {abd, def, ...}.